Τα Μέσα
Κοινωνικής Δικτύωσης και οι Επιπτώσεις τους στην Ψυχική μας Υγεία.
Από έρευνα της Microsoft προκύπτει ότι οι εργαζόμενοι στη διάρκεια του ωραρίου τους διακόπτουν κατά μέσο όρο 4 φορές τη δουλειά τους, για να ελέγξουν τι συμβαίνει στο Facebook, Twitter, κ.λ.π., οπότε μπορούμε να φανταστούμε τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει αυτή η συνήθεια στην παραγωγικότητά τους. Το φαινόμενο αυτό έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις που πρόσφατα δημιουργήθηκε από τη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Bergen της Νορβηγίας μια κλίμακα που μετράει τον εθισμό στο Facebook (Bergen Facebook Addiction Scale - BFAS). Στις περιπτώσεις πάντως εθισμού, παρόλο που τα social media θεωρούνται ένας τρόπος κοινωνικοποίησης, τελικά καταλήγουν να οδηγούν σε κοινωνική απομόνωση του ατόμου στην πραγματική ζωή! Έχει άραγε νόημα να έχω 2.000 φίλους στο Facebook, αλλά όταν θέλω να βγω για καφέ να μην βρίσκω ούτε έναν;
Επίσης, όσο περισσότερες ώρες περνούν οι χρήστες σε ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, τόσο περισσότερο πιστεύουν ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι από εκείνους. Σε αυτό το συμπέρασμα, τουλάχιστον, καταλήγει έρευνα του Πανεπιστημίου Utah Valley της Αμερικής. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Μέσω των social media υπάρχει η δυνατότητα να προβάλλουμε τον εαυτό μας και τη ζωή μας υπό ιδανικό φωτισμό. Έτσι οι χρήστες συνηθίζουν να δημοσιοποιούν (να "ανεβάζουν") στις προσωπικές τους σελίδες προσεκτικά επιλεγμένες φωτογραφίες, στις οποίες εμφανίζονται χαμογελαστοί, χαρούμενοι, περιποιημένοι, σε ένα όμορφο ταξίδι ή περιστοιχισμένοι από φίλους. Με αυτόν τον τρόπο όμως παρουσιάζεται ένα μέρος μόνο της πραγματικότητας, μία πτυχή της ζωής και της καθημερινότητάς τους. Αποσιωπείται όμως το υπόλοιπο κομμάτι που είναι φυσιολογικό να υπάρχει στη ζωή κάθε ανθρώπου, οι στιγμές δηλαδή που η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη ρουτίνα ή δεν παρουσιάζει κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Οι άνθρωποι όμως λαμβάνοντας μόνο αυτές τις επιλεκτικές πληροφορίες, αρχίζουν να αποκτούν την πεποίθηση ότι οι άλλοι είναι πιο ευτυχισμένοι από τους ίδιους, πιο χαρούμενοι, πιο δημοφιλείς ή ότι η ζωή τους είναι υπέροχη. Αυτό οδηγεί στο να νιώθουν οι ίδιοι λιγότερο ικανοποιημένοι από τη δική τους ζωή, σε πτώση της αυτοεκτίμησής τους ή ακόμη και σε κατάθλιψη. Και παρόλο που οι χρήστες γνωρίζουν πως και οι φίλοι τους έχουν σκαμπανεβάσματα, εντούτοις επηρεάζονται πολύ από μια χαμογελαστή φωτογραφία!
Ένας άλλος κίνδυνος είναι ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί κανείς να παρουσιάσει ψευδείς πληροφορίες, χωρίς να μπορούν οι υπόλοιποι εύκολα να εξακριβώσουν την αλήθεια αυτών των πληροφοριών. Σύμφωνα με τους ερευνητές από την Ένωση Νευροψυχανάλυσης της Βρετανίας, το 68% (δηλαδή τα δύο τρίτα!) των χρηστών του Facebook, λέει πράγματα για τη ζωή και την προσωπικότητά του τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, επειδή δεν θέλουν να φανούν βαρετοί στους άλλους και αποσκοπώντας στην ευρεία αποδοχή του ψηφιακού κοινωνικού τους κύκλου. Πέρα από αυτή την "αθώα" παραπλάνηση όμως, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου κανείς δημιουργεί ένα συνολικά ψεύτικο προφίλ, με σκοπό να εξαπατήσει τους άλλους. Για παράδειγμα, έχουν καταγραφεί από τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος ουκ ολίγα περιστατικά παιδόφιλων οι οποίοι, δημιουργώντας ένα ψεύτικο προφίλ και προσποιούμενοι τους ανηλίκους, συνομιλούσαν με νεαρά άτομα και αφού δημιουργούσαν μια σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους για κάποιο χρονικό διάστημα, τους ζητούσαν να συναντηθούν.
Επιπλέον η επιβλαβής έκθεση της προσωπικής ζωής του ατόμου, αποτελεί έναν επιπρόσθετο πιθανό κίνδυνο από τη χρήση των social media. Οι άνθρωποι συχνά εκθέτουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης πληροφορίες για τον εαυτό τους και την προσωπική τους ζωή χωρίς να το πολυσκεφτούν. Άλλες φορές πάλι βλέπουν προσωπικά τους δεδομένα να εμφανίζονται στο διαδίκτυο χωρίς τη συγκατάθεσή τους, όπως φωτογραφίες τους ή πληροφορίες για το πού και με ποιους βρίσκονται εκείνη τη στιγμή. Αυτά τα δεδομένα όμως, είναι ορατά από ένα τεράστιο πλήθος ανθρώπων, αφού η αλυσίδα φίλων που έχει κανείς μετατρέπει τα δεδομένα του κάθε χρήστη διαθέσιμα στον οποιονδήποτε. Έτσι οι χρήστες καθίστανται ευάλωτοι σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό άγνωστων ατόμων, συχνά με ανεξέλεγκτες συνέπειες.
Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν, ώστε να προστατευτούμε από τους κινδύνους που εγκυμονεί η χρήση των social media και να επωφεληθούμε από τα θετικά που έχει να μας προσφέρει; Πρώτα απ' όλα, χρειάζεται να είμαστε ενημερωμένοι για αυτούς τους πιθανούς κινδύνους. Επιπλέον, είναι υποχρέωσή μας ως κοινωνία (γονείς, εκπαιδευτικοί, υπουργείο παιδείας) να ενημερώσουμε και να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά και τους εφήβους σχετικά με την ασφαλή χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Άλλωστε, είτε μας αρέσει είτε όχι, ειδικά για τις νεότερες γενιές, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Οπότε είναι αναγκαίο να λάβουν όλη την σχετική παιδεία, ώστε να μπορούν αφενός να προφυλαχθούν από τους κινδύνους και αφετέρου να αξιοποιήσουν αυτά τα μέσα ως ένα χρήσιμο και πολύτιμο εργαλείο.
Πηγή:
http://www.psychologos-kordera.gr/index.jsp?CMRCode=19HC1PL3B&extLang
Ασκήσεις
1.Το κείμενο είναι ένα άρθρο που έχει συνταχθεί από μία ελληνίδα ψυχολόγο (Κορδερά Ειρήνη). Ποιος είναι ο βασικός του σκοπός και ποια μέσα πειθούς χρησιμοποιούνται; Επίσης να εντοπιστούν τρεις λεξιλογικές επιλογές που εξυπηρετούν το στόχο της συντάκτριας.
(Να απαντήσετε τα παραπάνω ερωτήματα σε μία παράγραφο 100 λέξεων περίπου).
2. Μέσω
των social media υπάρχει η δυνατότητα να προβάλλουμε τον εαυτό μας και τη
ζωή μας υπό ιδανικό φωτισμό.
Καταγράψτε την παραπάνω φράση αποδίδοντας το ίδιο νόημα, χωρίς να κάνετε χρήση συνυποδήλωσης.
3.
Πώς καταλαβαίνουμε από την τελευταία παράγραφο ότι το κείμενο συντάχθηκε μετά
το 2010;
4. Το κείμενο συνοδεύεται από δύο φωτογραφίες-σκίτσα. Πώς ονομάζεται ένα τέτοιο κείμενο; Τι μπορεί να σημαίνουν οι δύο φωτογραφίες; Αποτελούν απλώς διακοσμητικό μέσο ή παίζουν λειτουργικό-συμπληρωματικό ρόλο στο κείμενο;
Ερωτήσεις:
Καραμπάση Μ.,
Φιλόλογος,
3ο Λύκειο Κομοτηνής
No comments:
Post a Comment